dag 5 camper

Donderdag,30 Juli.

Nu aan mij de eer om wat te verslaan op papier.
Om nog even terug te komen op de avonden in het hotel,na 22.00 uur ,na het eten steeg ik met Kirsten naar boven en de rest naar beneden om na te borrelen,dit allemaal prima tot de een na laatste avond…Kirsten in de douche,nachtpon aan en jawel een hoop herrie en flitsende lamp in de kamer,brand melding….telefoon zoeken,o nee die heeft Reinier om op te laden,shit dan maar snel weg hier,handen tegen onze oren in nachtpon naar beneden op blote voeten en enigszins rustig gebleven,via trap naar buiten en verzamelen bij de andere lotgenoten,geen Zaal of Schilt te bekennen,ik op weg naar de kroeg en mocht er geen eens in omdat Kirsten geen 19 is,terug naar hal in hotel en uiteindelijk met de brandweermannen om ons heen,erg indrukwekkend voor onze dochter kleine brand waarschijnlijk geblust …gelukkig,naar boven toe en alsnog gaan slapen,geen Zaal of Schilt te bekennen,zaten gewoon door te pimpelen. Later bleek in de kroeg niks gezegd over de brand in het hotel,was volgens daar loze melding,weet in ieder geval dat ik mezelf aardig alleen kan redden zo.
Nu gisteren (Woensdag)allemaal gepoetst en wel aan het ontbijt,spullen ingepakt(ik dus) alle spullen en de koffers naar beneden in de lobby gebracht bij de piccolo,had even tijd nodig om alles te stallen en kreeg het steeds warmer,tot overmaat van ramp moest er 2 x weer een koffer open om iets te pakken..beetje lullig voor onze piccolo,maar ja als je zo weinig bij je hebt weet je niet meer waar je wat stopt tenslotte.
Besloten met elkaar een bakkie koffie re scoren in het tentje in de winkelstraat en daarna te splitsen,mannen de camper halen en de dames de winkels in om hier en daar rond te snuffelen.
Na het gesnuffel in de winkel op naar een lekkere lunch met uiteraard een wijntje erbij,heeeerlijk,gezellige tent ingestapt met lunch voor Kirsten met kleine pizza en voor Dorrie en mij slablaadjes op een bord met hele knoflooktenen en Parmezaanse kaas,smaakte prima.
Daarna terug naar hotel gekeerd om op de mannen te wachten,voor ons gevoel altijd te lang…uiteindelijk daar waren ze.koffers weer versjouwd in de camper en rijden maar ,naar Harrision hot Springs..
Vrijwel direct reden we de file in vanuit Vancouver door dat het al eind middag was,later nog een ernstig motorongeluk waardoor we aardig uitliepen in de tijd.
Daar de magen van de mannen nog niet gevuld waren met een lunch en het inmiddels een aantal uren later was eerst besloten om een voorraad proviand in te slaan in een supermarkt ,na een poosje rijden en rondvragen eindelijk gevonden en iedereen blij,2 karren gevuld met elkaar om samen te eten met elkaar en nog wat lekkers voor de avond in elkaar te flansen.
Op naar een camping zoeken,na enig heen en weer rijden 1 camping gevonden,hierbij was de office al gesloten en zag er wat smoezelig uit allemaal,konden wel via een knop aangeven en ons melden op een plek gaan staan en dan later geld in een envelop doen en in de bus doen,nou dat maar niet dus,op zoek naar een andere….ja zegt Reinier laat mij maar even voorop rijden,zoals we al verwachten rijden ze met een forse snelheid gewoon voorbij de camping…daarna toch de snelle reactie van Reinier om gelijk rechts te gaan voor ons en zelf nog door te rijden,worden welkom geheten door 2 springende keffers maar gelukkig vriendelijke lady,maar ondanks Dick zijn charme geen plek..
Contact zoekend naar de Zaalties met de walkie talkie…geen bereik…
Gelukkig op het moment van te gaan bellen bellen ze om naar de eerstvolgende camping te gaan,zoals de lady ons ook had verteld en warempel weer een hele aardige lady die zei Lucky day,we hebben nog 2 plekjes,Yippie.
Met zowaar een zwembad en hot tub waar gelijk gretig gebruik van werd gemaakt,ik ondertussen de koffers weer uitgepakt en ingeruimd in de camper,pfff eindelijk vakantiegevoel,rond 22.00 met elkaar bij Zaal gepicknickt rond de tafel,brood met kip,pindakaas ging er gretig in na zoveel uur ronddolen. Desondanks lieten we het bier en wijn ook niet schieten naast het brood.
Kirsten was total loss en snel plat gelegd. Wij nog even gekletst en geborreld en ons rijdend huis daarna opgezocht.
We hebben nog wat kilometers in te halen voor we morgen verder komen….dus tot nu deze belevenis van ons,niet zo creatief als dickie dik maar verschil moet er zijn.
Wil toch effe zegge dat het ook voor ons heel l,euk is de reacties,thanks. Hiervoor.
Als jullie interesse hebben voor de andere verhalen van Zaal,zoeken op waarbenjjijnu fam.zaal.

Gegroet hier uit een rijdende camper,
Mariette



…